Een man belt. Hij denkt dat hij een CVA (beroerte) heeft, maar twijfelt. Hij heeft dit al eerder meegemaakt en herkent de symptomen. Het is heel rumoerig om hem heen. Ik hoor hem vooral ergens op de achtergrond. Hem naar het gesprek toetrekken is een uitdaging.

Ik doe de FAST-test met hem: een snelle test om een CVA bij iemand te herkennen. Al snel blijkt het hartstikke mis te zijn. Hij kan één arm niet optillen en hij komt niet uit de zin: beter één vogel in de hand dan tien in de lucht. Een echte tongbreker. Als mensen die niet kunnen zeggen, weet je genoeg.

Dus is het zaak dat deze man zo snel mogelijk de juiste hulp krijgt. Wat hij niet weet (en veel mensen met hem niet) is dat de ambulance in dit geval gelijk gaat rijden als we bellen. Als ik klaar ben met de test en het overduidelijk is dat het om een CVA gaat, stappen mijn collega’s van de ambulance de huiskamer van de man binnen. Hij wordt door het ambulanceteam gestabiliseerd en daarna overgedragen aan het ziekenhuis voor verder onderzoek.

De verhalen over ‘Het Echte Werk’ zijn gebaseerd op de realiteit. Om privacyredenen zijn ze op details aangepast.